بزرگترین دسته از مواد افزودنی مواد غذایی عوامل طعم دهنده است. لبنیات ، میوه ، مهره ، غذاهای دریایی ، مخلوط ادویه ، سبزیجات و مواد طعم دهنده شراب فقط چند مورد از غذاها و نوشیدنی هایی هستند که از آن استفاده می شود. آنها ممکن است باعث تقویت ، تقویت یا تغییر عطر و طعم و رایحه ظرف شوند.
مواد طعم دهنده را می توان از روغنهای اساسی مانند بادام و لیمو ، وانیل ، میوه تازه با بیان یا استخراج ، زنجبیل با استخراج ، مخلوط روغنهای اساسی و ترکیبات آلی مصنوعی یا کاملاً از مواد شیمیایی مصنوعی با استفاده از الکل ، گلیسرول یا پروپیلن گلیکول تهیه کرد. حلال این واقعیت که عوامل طعم دهنده طبیعی یا مصنوعی دو سوم مواد افزودنی مواد غذایی شاغل را تشکیل می دهند ، نشانه اهمیت این طعم است.
مواد با طعم طبیعی از گیاهان ، حیوانات ، گیاهان ، ادویه جات ترشی جات ، تخمیر میکروبی یا گیاهان گرفته می شوند. گیاهان ، ادویه جات ترشی جات ، شیرینی ، روغنهای اساسی و اولئورسین نیز گنجانده شده است.
از نظر شیمیایی ، طعم دهنده های مصنوعی با طعم دهنده های طبیعی قابل مقایسه هستند و در دسترس بودن و قوام بیشتری در کاربرد دارند. اگرچه ممکن است نسبت به پسر عموی طبیعی خود مقرون به صرفه تر و در دسترس تر باشند ، اما ممکن است در شبیه سازی طعم طبیعی کوتاه بیایند.
عوامل طعم دهنده ترکیبی از مواد شیمیایی بو هستند که می توانند از غذاهای طبیعی خارج شوند یا در آزمایشگاه ایجاد شوند. یک ماده طعم دهنده ممکن است طعم و بو نداشته باشد.
هدف از عوامل طعم دهنده این است که: تقویت طعم و یا بوی یک غذا در حال حاضر. درک همه خصوصیات طعم به عنوان یک کل را افزایش دهید. یا درک یک عطر و طعم را تا جایی افزایش دهید که متناسب با اصلاح سایر خصوصیات عطر و طعم باشد.
چند نمونه از عوامل طعم دهنده
مونوگلوتامات سدیم
میزان استفاده بیان نشده است ، با این حال ، این یک تقویت کننده طعم و مزه است که در گوشت ، مرغ و سوپ ها استفاده می شود. هنگام مصرف خفیف مسموم است. این طعم و مزه وعده های غذایی Umami مانند میان وعده ها ، سس ها و سوپ ها را تقویت می کند.
وانیل
یکی از محبوب ترین طعم دهنده ها ، در انواع ظروف مانند بستنی ، نوشیدنی ، کالاهای پخته شده ، محصولات شکلات ، آب نبات و موارد دیگر استفاده می شود.
دارچین
از روغن دارچین ناشی می شود و عطر دارچین قدرتمند دارد. فقط می توان از آن برای نوشیدنی های غیر الکلی ، آدامس ، آب نبات ، بستنی و گوشت استفاده کرد.
رنگ ها، پوشش ها و جوهرها همگی به رنگدانه ها به عنوان مواد اصلی نیاز دارند. به منظور دادن رنگ، حجیم یا سایر خواص فیزیکی و شیمیایی مورد نیاز به فیلم مرطوب یا خشک، آنها را به فرمول های رنگ و پوشش اضافه می کنند.
رنگدانه ها چیست؟
هنگامی که به ترکیبات رنگ و پوشش اضافه می شود، رنگدانه ها - ذرات ریز آسیاب شده، محلول طبیعی یا مصنوعی - رنگ اضافه می کنند. علاوه بر این، از آنها برای دادن حجیم به فیلم مرطوب یا خشک یا یک ویژگی فیزیکی یا شیمیایی خاص استفاده می شود. رنگدانه های آلی، معدنی، عملکردی و اثر ویژه تعدادی از کلاس های اصلی رنگدانه ها هستند.
رنگدانه های آلی و رنگدانه های معدنی
به طور سنتی، رنگدانه های آلی شفاف هستند. روشهای تولید مدرن اکنون میتوانند کیفیتهایی را اضافه کنند که قبلاً فقط در نوع شیمیایی یافت میشد، مانند توانایی ایجاد رنگدانههای آلی با شفافیت زیاد.
رنگدانه های غیر آلی از اولین نقاشی های غار که قدمت آن به 30000 سال قبل می رسد، مورد استفاده قرار گرفته است. با وجود این واقعیت که آنها به طور طبیعی وجود دارند، معمولاً برای تولید رنگ نیاز به اصلاح دارند. رنگدانه های رنگی مختلفی وجود دارد و همه رنگدانه های سفید غیر آلی هستند.
رنگهای غیر آلی راحتتر در رزین حل میشوند تا در رنگدانههای بیولوژیکی، که تمایل به جمع شدن و ایجاد آگلومرا دارند. رنگدانههای جلوههای ویژه، جلوههای بصری مانند فلز، پرداخت چکشی و ادراک رنگهای مختلف را بسته به زاویه تولید میکنند، در حالی که پرکنندههای کاربردی مانند یک بازدارنده خوردگی به پوشش کیفیت مطلوب میدهند.
تفاوت رنگ و رنگدانه
در محیطی که در آن پخش می شود، رنگدانه ها - مواد آلی یا معدنی، رنگی، سفید یا سیاه - اساسا نامحلول هستند. از آنجا که آنها ذرات متفاوتی هستند، محیط رنگی و مات است.
ذرات اولیه کوچکترین واحدها هستند. کریستالی بودن رنگدانه تعیین می کند که این ذرات چگونه شکل گرفته و ساختار می یابند. ذرات اولیه اغلب در سراسر فرآیند تولید رنگدانه به هم می پیوندند و آگلومرا تولید می کنند. برش زیاد معمولاً برای پخش شدن رنگدانه در پلیمر و شکستن این آگلومراها مورد نیاز است. بنابراین، رنگدانه ها باید قادر به مقاومت در برابر حلال هایی باشند که ممکن است در حین استفاده با آنها در تماس باشند. علاوه بر این، رنگدانه ها باید در برابر نور، هوا، گرما و مواد شیمیایی مانند اسیدها و قلیاها بسته به نیازهای کاربرد خاص مقاوم باشند.
بیشتر ببینید